En dan kijk je naar buiten en is alles ineens niet meer wit, maar vol met kleurtjes. En een hoop slush en slurrie. (ofwel gesmolten sneeuw)
what's new?
Wat is er allemaal gebeurt in de laatste tijd. We bloggen zo weinig dat er toch wel het een en ander moet zijn gebeurd. We hebben enorm genoten van de sneeuw. Rens kan goed sleeen, en durft van echt steile heuvels af. Thomas wil ABSOLUUT niet op de slee. Hij vindt lopen in de sneeuw veel leuker. Zijn regenlaarsjes waren lek, en sowieso eigenlijk te koud voor in de sneeuw, dus nu heeft hij echte sneeuwboots. Nu loopt hij nog beter in de sneeuw. Mooi gezicht. Sam mag lekker in de draagzak als het heeft gesneeuwd, want de kinderwagen door de sneeuw duwen is ook niet echt iets.
De bakfiets was een beetje stuk, maar is inmiddels weer gerepareerd. De rem en versnellingskabels waren volledig naar zn grootje/. Ik kon ineens helemaal niet meer schakelen, en we hadden al gemerkt dat de rem een beetje gek deed, maar dat verklaarde het wel. In een paar uurtjes had de fietsenmaker hem gemaakt. Echt super!!
Rens is de laatste tijd met de auto naar school gebracht samen met een klasgenootje. Met de kou en sneeuw was dat erg fijn. Vanaf nu mag hij sochtends met de auto mee en smiddags haal ik hem met de fiets op. Dat is een beetje het plan. Hij vermaakt zich heel goed op school. We zien hem echt veranderen. Hij kan een stuk beter spelen en kan ineens sterke huizen bouwen met de duplo. Hij kan ook goed vertellen wat hij allemaal heeft gedaan. Opvallend dat hij vooral de rustige spelletjes erg leuk lijkt te vinden. Zoals gekleurde dopjes in een raster prikken. Geduldig precisie werk, maar goed, dat is ook wel echt iets voor Rens.
Voor Thomas is het heerlijk dat Rens overdag even weg is. Hij kan nu veel beter zijn eigen ding doen zonder dat Rens hem afleidt. bijvoorbeeld alle dvd-hoesjes 'lezen'. Een puzzel maken samen met mama. Lekker kleuren.
Sam wordt gewoon groot. Hij is enorm sterk. Hij buikschuifelt door de kamer. Roept heel hard in de microfoon van zn speelgoedje, is gek op springen op de schoot en crossen in zijn loopauto.
Gisteren heeft hij laten zien dat hij ook goed kan overgeven, dat was wel heel zielig. Helemaal rillerig en 7 of 8 keer achter elkaar een plons eruit gooien. Heel zn bed er onder en zn dekens en nog meer dekens en papa en BIJNA de computer, ook de tafel en de vloer. En hijzelf natuurlijk ook. Daarna was het weer goed. Helemaal blij vandaag en druk met kletsen en kruipen en knijpen.
Nu is mama verkouden en hoofdpijn en oorpijn. Maar als je ziet dat half nederland in bed ligt met een griep valt het allemaal nog mee.
Ik ga weer even met de kids bemoeien.
tot gauw hoop ik
Els
Sunday, January 27, 2013
Thursday, September 27, 2012
Back Home
Op verzoek van de Amerikanen schrijf ik gewoon in het Nederlands, gek he!? Aangezien de meeste mensen die dit lezen zelf Engels spreken. Ik denk dat als je google-translate er over heen haalt het heel gek klinkt allemaal. Gelukkig zijn ze allemaal bijzonder intelligent en kunnen ze de betekenis wel raden.
Het is heerlijk om weer terug te zijn. Oude vriendschappen weer aanhalen, familie om de haverklap zien ( hou zou dit vertalen!?) Lekker spelletjes spelen met Nieko en Jeroen. Heerlijk. En als we straks verhuizen naar ons eigen plekje wonen we ook weer echt dichtbij iedereen.
In het nieuwe huis vlot het aardig. De meeste muren ( behalve de zolder) zijn behangen en geverfd. in de woonkamer moet de grote muur nog twee keer, maar verder is t af. Het halletje en de trapopgangen moeten ook nog helemaal. De kamers van de jongens zien er super uit! Rens/Sam kamer is lichtgrijs met duifblauw. Super combi! Echt een vliegtuig gevoel en niet al te donker ( gelukkig ook veel ramen, en t ligt op t zuiden). Thomas kamer is wit, maar heeft op 1 muur een groene onderkant met een golfovergang naar het wit. Heel erg teletubbie-achtig. Super leuk! Hij krijgt nog constructie voertuigen op de muur. Ik denk dat ze het wel kunnen waarderen. Uiteraard zet ik wel wat foto's op picasa zodra ik de kans heb. 8 oktober gaan we verhuizen. Of in ieder geval komt dan de container. Het zal wel iets langer duren voor we echt verhuizen.
De bakfiets is geweldig. Met drie kids er in en dan de bult op is wel een beetje lastig, maar naar de stad en naar opa en oma is prima te doen. En er rijden hier zo veel bakfietsen! Helemaal leuk om te zien. Rens heeft ondertussen leren fietsen. Zonder zijwieltjes. Hij kan naast mij zo meefietsen naar de stad. Ik moet dan wel in de eerste versnelling blijven. En dan zegt ie: Ik moet heel hard trappen mama, want ik heb maar kleine wieltjes. Hij stopt heel netjes bij de stoplichten. En kan heel goed sturen en luisteren. Zoals je kan horen: ik ben erg trots op hem.
Sam doet t ook goed. Hij groeit enorm en gisteren liet hij voor het eerst een echte schaterlach hoor. Wel getriggerd door kietelen, maar het was zo gaaf om te horen! Het is een heel vrolijk en vriendelijk ventje. Niet zo stil als Rens was, maar ook niet zo kletserig als Thomas was als baby. Sam gaat altijd mee klussen. Want hij moet natuurlijk af en toe eten. Hij wil het liefst in zn autostoel liggen kijken. We hebben ook de kinderwagen van oma. maar dan kan hij niets zien, dus dat vindt hij maar niks.
Nou ik ga even stoppen met schrijven. Dikke kus iedereen!
Els
Het is heerlijk om weer terug te zijn. Oude vriendschappen weer aanhalen, familie om de haverklap zien ( hou zou dit vertalen!?) Lekker spelletjes spelen met Nieko en Jeroen. Heerlijk. En als we straks verhuizen naar ons eigen plekje wonen we ook weer echt dichtbij iedereen.
In het nieuwe huis vlot het aardig. De meeste muren ( behalve de zolder) zijn behangen en geverfd. in de woonkamer moet de grote muur nog twee keer, maar verder is t af. Het halletje en de trapopgangen moeten ook nog helemaal. De kamers van de jongens zien er super uit! Rens/Sam kamer is lichtgrijs met duifblauw. Super combi! Echt een vliegtuig gevoel en niet al te donker ( gelukkig ook veel ramen, en t ligt op t zuiden). Thomas kamer is wit, maar heeft op 1 muur een groene onderkant met een golfovergang naar het wit. Heel erg teletubbie-achtig. Super leuk! Hij krijgt nog constructie voertuigen op de muur. Ik denk dat ze het wel kunnen waarderen. Uiteraard zet ik wel wat foto's op picasa zodra ik de kans heb. 8 oktober gaan we verhuizen. Of in ieder geval komt dan de container. Het zal wel iets langer duren voor we echt verhuizen.
De bakfiets is geweldig. Met drie kids er in en dan de bult op is wel een beetje lastig, maar naar de stad en naar opa en oma is prima te doen. En er rijden hier zo veel bakfietsen! Helemaal leuk om te zien. Rens heeft ondertussen leren fietsen. Zonder zijwieltjes. Hij kan naast mij zo meefietsen naar de stad. Ik moet dan wel in de eerste versnelling blijven. En dan zegt ie: Ik moet heel hard trappen mama, want ik heb maar kleine wieltjes. Hij stopt heel netjes bij de stoplichten. En kan heel goed sturen en luisteren. Zoals je kan horen: ik ben erg trots op hem.
Sam doet t ook goed. Hij groeit enorm en gisteren liet hij voor het eerst een echte schaterlach hoor. Wel getriggerd door kietelen, maar het was zo gaaf om te horen! Het is een heel vrolijk en vriendelijk ventje. Niet zo stil als Rens was, maar ook niet zo kletserig als Thomas was als baby. Sam gaat altijd mee klussen. Want hij moet natuurlijk af en toe eten. Hij wil het liefst in zn autostoel liggen kijken. We hebben ook de kinderwagen van oma. maar dan kan hij niets zien, dus dat vindt hij maar niks.
Nou ik ga even stoppen met schrijven. Dikke kus iedereen!
Els
Friday, August 10, 2012
Leren schelden met Thomas de trein
Het is al weer een hele tijd geleden dat we iets gepost hebben, maar er gebeurt ook niet bar veel eigenlijk. Buiten is het gewoon warm, waardoor we weinig noemenswaardige dingen doen.
We gaan bijna elke dinsdag naar Ikea (want dan Lunchen de kinderen gratis). Rens speelt dan met Edmund in de ballenbak, wat ze helemaal geweldig vinden. Thomas Sam en Sam (jaja) lopen dan met ons door de winkel. Verder gaan we bijna elke week naar de Galleria Mall, want daar is het lekker koel en kunnen de kids spelen in de speeltuin. En dan nog onze tripjes naar de supermarkt en de amerikaanse versie van Kruidvat (CVS).
Thuis kijken de jongens af en toe een aflevering van Dora, Bob de Bouwer of Thomas de trein. En ze leren er heel wat van. Rens loopt door de kamer: Bust my Buffers! of Cinders and Ashes! Allemaal uitspraken van Thomas de trein.
Thomas begint zichzelf nu eindelijk bij naam te noemen. Van baby naar Kindje, naar Tommy en Tomasito (in de creche geleerd) en nu heet hij Tovan. En Thomas detrein heet Tovan de trein. En mama heet Mammasito. Alleen als wij hem Tomasito noemen. Hij heeft altijd veel te vertellen. Vooral over het vieguig en Neejand.
Hondjes worden ook wel Doggies genoemd. En vogels moeten in de boom. Rens is dan weer verontwaardig, want volgens hem zaten de squirells (eekhoorntjes) daar al...
En nu wordt alles klaargemaakt voor ons vertrek. Vandaag wordt de Mazda verkocht en de Ford heeft al een rij wachtenden die hem graag mee willen nemen, dus dat komt ook wel goed.
Vanavond de laatste spelletjes avond en nog wat electrische apparaten doorpassen naar vrienden. Overal laatste keertjes...
Vanmorgen vertelden we Rens dat mama een bakfiets krijgt voor haar verjaardag. We zaten te kijken op Bakfiets.nl en zeiden dat dat mooi makkelijk was als we naar de winkel gingen. Dan konden alle kindjes mee en de boodschappen ook nog. Toen we later Rens aanspoorden om zn boterham op te eten zodat we naar de winkel konden zei hij. 'met de punt N L fiets?'
Tja.. bijna goed.
Bij Thomas is alles bijna en een beetje. Beetje pluffen ( knuffelen) beetje vies. beetje poetsen, beetje plapen (slapen) en nu komt hij naar me toe met een beetje pijn. Het viel mee gelukkig.
Tot zover vandaag.
We gaan bijna elke dinsdag naar Ikea (want dan Lunchen de kinderen gratis). Rens speelt dan met Edmund in de ballenbak, wat ze helemaal geweldig vinden. Thomas Sam en Sam (jaja) lopen dan met ons door de winkel. Verder gaan we bijna elke week naar de Galleria Mall, want daar is het lekker koel en kunnen de kids spelen in de speeltuin. En dan nog onze tripjes naar de supermarkt en de amerikaanse versie van Kruidvat (CVS).
Thuis kijken de jongens af en toe een aflevering van Dora, Bob de Bouwer of Thomas de trein. En ze leren er heel wat van. Rens loopt door de kamer: Bust my Buffers! of Cinders and Ashes! Allemaal uitspraken van Thomas de trein.
Thomas begint zichzelf nu eindelijk bij naam te noemen. Van baby naar Kindje, naar Tommy en Tomasito (in de creche geleerd) en nu heet hij Tovan. En Thomas detrein heet Tovan de trein. En mama heet Mammasito. Alleen als wij hem Tomasito noemen. Hij heeft altijd veel te vertellen. Vooral over het vieguig en Neejand.
Hondjes worden ook wel Doggies genoemd. En vogels moeten in de boom. Rens is dan weer verontwaardig, want volgens hem zaten de squirells (eekhoorntjes) daar al...
En nu wordt alles klaargemaakt voor ons vertrek. Vandaag wordt de Mazda verkocht en de Ford heeft al een rij wachtenden die hem graag mee willen nemen, dus dat komt ook wel goed.
Vanavond de laatste spelletjes avond en nog wat electrische apparaten doorpassen naar vrienden. Overal laatste keertjes...
Vanmorgen vertelden we Rens dat mama een bakfiets krijgt voor haar verjaardag. We zaten te kijken op Bakfiets.nl en zeiden dat dat mooi makkelijk was als we naar de winkel gingen. Dan konden alle kindjes mee en de boodschappen ook nog. Toen we later Rens aanspoorden om zn boterham op te eten zodat we naar de winkel konden zei hij. 'met de punt N L fiets?'
Tja.. bijna goed.
Bij Thomas is alles bijna en een beetje. Beetje pluffen ( knuffelen) beetje vies. beetje poetsen, beetje plapen (slapen) en nu komt hij naar me toe met een beetje pijn. Het viel mee gelukkig.
Tot zover vandaag.
Monday, June 18, 2012
Sammie is er!
Daar is tie eindelijk! Ons mooie ventje. En nu was tie best nog te vroeg hoor, maar het is zo fijn om naar hem te mogen kijken. Sam is geboren op 13 juni. Hij is de kleinste van onze drie, maar wel de knapste. Hij kan het beste drinken en slapen en lief zijn. Voorbeeldig babietje!
Hij heeft ook wel wat goed te maken hoor. Want de bevalling was alles behalve zo eenvoudig als bij Thomas. Sam deed er 11 uur over, wat een record is voor ons. Hij had besloten om maar niet in te dalen, gewoon op t laatste moment maar naar beneden duiken. maar hij zat een beetje klem en dat gaf mama een hoop onnodige pijn. Vandaar dat het allemaal wat langer duurde, maar toen je eenmaal vrij kwam dook je er ook gelijk maar uit. Gelukkig. En dan heb je ineens weer zon klein wormpje. Zo schattig en alles zo klein en mooi en perfect.
Aan Sams handjes en voetjes en zn laagje 'smeer' kon je zien dat hij wel wat te vroeg was, maar daar deed ie het niet minder om. Sam is al heel sterk. Een wikkeldoek doet hem nix, daar kruipt ie gewoon uit, hoe stevig je em ook vast maakt. Hij wil gewoon graag los liggen. Heerlijk om hem te zien liggen in papa's cradle. Ik heb t me vaak voorgesteld hoe dat zou zijn, maar als hij er dan eindelijk ligt, wauw!
Nu zijn we lekker samen aan t wennen. Oma H is er om voor ons te zorgen. Dat is fijn. De grote broers vinden dat super, want oma speelt lekker met ze in de tuin ( een plekje dat mama graag vermijdt). Oma kan wel tegen de hitte, ze doet gewoon lekker alles op standje traag. Dat is een kunst voor een Nederlander. Ik dacht dat alleen Mexicanen dat konden!
Oma heeft ook allemaal lekkere Nederlandse dingetjes meegenomen. Snoepjes en smeerkaas, en natuurlijk hagelslag en blauwe muisjes. Dat is genieten!
Dat is t even voor nu, tot later!
Hij heeft ook wel wat goed te maken hoor. Want de bevalling was alles behalve zo eenvoudig als bij Thomas. Sam deed er 11 uur over, wat een record is voor ons. Hij had besloten om maar niet in te dalen, gewoon op t laatste moment maar naar beneden duiken. maar hij zat een beetje klem en dat gaf mama een hoop onnodige pijn. Vandaar dat het allemaal wat langer duurde, maar toen je eenmaal vrij kwam dook je er ook gelijk maar uit. Gelukkig. En dan heb je ineens weer zon klein wormpje. Zo schattig en alles zo klein en mooi en perfect.
Aan Sams handjes en voetjes en zn laagje 'smeer' kon je zien dat hij wel wat te vroeg was, maar daar deed ie het niet minder om. Sam is al heel sterk. Een wikkeldoek doet hem nix, daar kruipt ie gewoon uit, hoe stevig je em ook vast maakt. Hij wil gewoon graag los liggen. Heerlijk om hem te zien liggen in papa's cradle. Ik heb t me vaak voorgesteld hoe dat zou zijn, maar als hij er dan eindelijk ligt, wauw!
Nu zijn we lekker samen aan t wennen. Oma H is er om voor ons te zorgen. Dat is fijn. De grote broers vinden dat super, want oma speelt lekker met ze in de tuin ( een plekje dat mama graag vermijdt). Oma kan wel tegen de hitte, ze doet gewoon lekker alles op standje traag. Dat is een kunst voor een Nederlander. Ik dacht dat alleen Mexicanen dat konden!
Oma heeft ook allemaal lekkere Nederlandse dingetjes meegenomen. Snoepjes en smeerkaas, en natuurlijk hagelslag en blauwe muisjes. Dat is genieten!
Dat is t even voor nu, tot later!
Thursday, May 31, 2012
Babyshower
Woensdagavond was er een babyshower georganiseerd voor baby.. en mij :) Het was zo leuk!! Om half acht zou het beginnen bij Omalu thuis. Ze hadden allemaal super leuke ballonnen en slingers met Baby Boy. En ook de servetjes en het tafelkleed was helemaal in Thema. Het zag er super uit. Er waren hapjes en drankjes en uiteindelijk 6 vriendinnen plus het ElsBaby duo. Ik had een mooie opspeld-broche op en toen gingen we gezellig doen. Met een hapje en een drankje elkaar voorstellen ( want niet iedereen kent elkaar natuurlijk) en dan vertellen wat je zoal doet op een doordeweekse dag. Ik heb een hoop nieuwe dingen geleerd over mensen die ik toch best vaak zie en spreek! Was erg leuk. Toen werd ons feestje even verstoord door een Junebug! (dikke tor) Ik stond al in de gang, en Cara kwam mij bijstand verlenen. Omalu probeerde hem te vliegemepperen, maar ja, dat werkte niet echt. En toen kwam nuchtere nederlandse Ellen. En die vangt em gewoon ff in een bekertje en gooit em in de tuin!! WAHAA! Gejuig. Lucy schreeuwde nog: call the police, maar dat was gelukkig toch niet nodig. Tja moet je een tor in een kamer vol meiden gooien, das toch ook gek!?
Daarna zijn we speciale baby shower spelletjes gaan doen. babybingo: Omalu las beschrijvingen voor van dingen die met baby te maken hebben en dan moesten we proberen een streep op onze bingokaart vol te krijgen. Was erg geinig. Daarna speelden we wordscramble. Daarbij zijn alle letters van babywoorden door elkaar gehusseld en moet je proberen de oorspronkelijke woorden terug te vinden. Dat is in het Nederlands al lastig, maar in het engels nog een beetje meer. Cara kwam al tussen mij en Ellen in zitten om ons te laten spieken. Maar na een tijdje zei ze: Els ik wordt zenuwachtig van jouw gekrabblen, je hebt er meer dan ik!! Mag ik niet even bij jou spieken. We hadden enorme lol. Er waren 18 woorden en Somaria had er 14 van gevonden!! SUPER KNAP!
En toen was het cadeautjes uitpak tijd. Hele lieve kleertjes gekregen en dekentje en een slaapschaap (dat is een knuffel die ook lieve geluidjes kan maken om baby te helpen slapen) Hij is heel zacht. Ik heb het muziekdoosje eruit gehaald, en bij Rens getest. Hij vond het erg mooi, vooral de regen. Verder nog een boek met bijbehorende knuffel en allerlei andere lieve dingetjes voor baby. Ellen had een mooie slab genaaid met daarop babies naam! Want die weet zij al!! :) Heel leuk, dan is iig duidelijk van wie die slab is :D
Het was een super gezellige avond, die werd afgesloten met een lekker kopje decaf-koffie en vruchtentaart. Een hele nieuwe ervaring, waar ik heel blij mee ben. Tis toch erg Amerikaans nog en nu kan ik mijn 'kennis' gebruiken om mn Nederlandse vriendinnen ermee te verrassen. :) Who knows.
Baby is een Echte Texaan, en heeft een warm Texaans welkom gekregen. Erg gaaf.
Daarna zijn we speciale baby shower spelletjes gaan doen. babybingo: Omalu las beschrijvingen voor van dingen die met baby te maken hebben en dan moesten we proberen een streep op onze bingokaart vol te krijgen. Was erg geinig. Daarna speelden we wordscramble. Daarbij zijn alle letters van babywoorden door elkaar gehusseld en moet je proberen de oorspronkelijke woorden terug te vinden. Dat is in het Nederlands al lastig, maar in het engels nog een beetje meer. Cara kwam al tussen mij en Ellen in zitten om ons te laten spieken. Maar na een tijdje zei ze: Els ik wordt zenuwachtig van jouw gekrabblen, je hebt er meer dan ik!! Mag ik niet even bij jou spieken. We hadden enorme lol. Er waren 18 woorden en Somaria had er 14 van gevonden!! SUPER KNAP!
En toen was het cadeautjes uitpak tijd. Hele lieve kleertjes gekregen en dekentje en een slaapschaap (dat is een knuffel die ook lieve geluidjes kan maken om baby te helpen slapen) Hij is heel zacht. Ik heb het muziekdoosje eruit gehaald, en bij Rens getest. Hij vond het erg mooi, vooral de regen. Verder nog een boek met bijbehorende knuffel en allerlei andere lieve dingetjes voor baby. Ellen had een mooie slab genaaid met daarop babies naam! Want die weet zij al!! :) Heel leuk, dan is iig duidelijk van wie die slab is :D
Het was een super gezellige avond, die werd afgesloten met een lekker kopje decaf-koffie en vruchtentaart. Een hele nieuwe ervaring, waar ik heel blij mee ben. Tis toch erg Amerikaans nog en nu kan ik mijn 'kennis' gebruiken om mn Nederlandse vriendinnen ermee te verrassen. :) Who knows.
Baby is een Echte Texaan, en heeft een warm Texaans welkom gekregen. Erg gaaf.
Monday, May 21, 2012
Ontwikkelingen
Wat is er een hoop gebeurd de laatste tijd! Ineens bedachtten we ons dat we in oktober al weer drie jaar hier zouden zijn. En dat was ons maximum. Dan ga je toch nadenken over wat je wil, en wat je kan. Nou waren er heel veel opties. Waar we heel dankbaar voor zijn, maar de keuze ook weer moeilijk maakte. Uiteindelijk gebeurde er van alles en nog wat, waaronder een sollicitatie-trip van Koos naar Nederland. Met als resultaat dat hij lekker bij Marin blijft! Haha. Hij gaat wel op een andere afdeling werken en is er heel enthousiast over.
Rens kan ook niet wachten. Hij heeft het steeds over naar Nederland met het vliegtuig als baby is geboren. En daar heeft hij het al maanden over. Toch raar voor zon ventje dat totaal geen begrip van tijd heeft. Alles is: eerst dit en dan dat, en dan gebeurt er nog het een en anders, en DAN gaan we naar Nederland. De laatste tijd heeft hij het ook ineens over sneeuw, geen idee waar hij dat vandaan heeft met 35 graden hier!!
Nou mogen we dit jaar echt niet klagen. We hebben een heel milde lente gehad. Normaal is mei echt al heel heet, maar het begint net deze week pas. En nu koel je ook echt nog wel lekker af als je in het zwembad duikt.
We moesten erg lachen om Rens. Koos had op de OTC een kinder duikbril gekregen. Dus wij die bij Rens op zn neus geplakt. Vond hij machtig interessant natuurlijk. Wij dachten dat het verder niets uit zou halen. Hij vond het vreselijk om onder water te gaan met zn hoofd en zat dan altijd te niesen en te proesten, maar met die duikbril is hij fearless! Hij springt van de kant, met zn bandjes om, gaat koppie onder, komt weer boven, en is helemaal happy! Nog een keer!!! Van de glijbaan in de pool, ook geen probleem. Hij haalt nu allerlei duik-capriolen uit, want hij heeft toch een duikbril! Ideaal. Nu alleen nog nieuwe bandjes halen, want deze zijn lek en moet je na elke sprong zo'n beetje opblazen. Je blaast de lucht er zowat doorheen. Misschien wel een goede manier om echt te leren zwemmen!? Thomas wil ook graag zn bandjes om, maar ze doen nog niets voor hem. Hij is er echt nog te klein voor. En na 5 minuten in het zwembad krijgt hij al blauwe lippen en bibbers. Gek, want het water is toch zon 28 graden. En buiten het water is het 35. We zijn al blij dat hij zn bandjes zo leuk vindt. Beter dan een gevecht om ze aan te moeten doen. Ik denk dat t komt door de visjes die er op staan. Die vindt hij erg mooi.
Dan hebben we nog ons kleintje dat er binnenkort aan zit te komen. Tis nu al een eigenwijsje. Hij zit verkeerd om, dus met zn koppie boven. maar ik heb sterk het idee dat dit drie keer per dag verandert. Ondanks het feit dat daar eigenlijk geen ruimte voor is. Hij zit tot aan mn borstbeen , half verstoppeld onder mn ribben. Soms ligt ie overdwars, en hij is erg krachtig. wat goed is natuurlijk. maar minder leuk voor mijn ingewanden. Nog vijf weekjes te gaan volgens de officiele datum. (Welke baby komt er nou op de officiele datum!? Afgezien van mijn beide neefjes dan...)
Ik had nog wel twintig dingen te vertellen, maar ik ben ze nu even vergeten, dus hier laten we het weer bij. En omdat ons fototoestel leeg ( zonder batterijen) was, heb ik de laatste tijd geen foto's gemaakt. Ik kon het stekkertje van de batterij-oplader niet vinden, en dus elke keer frusteren als er een KODAK-momentje was. Nou is t opgelost, want als baby komt moet t ding t ook gewoon doen natuurlijk. Dus ik ga weer aan het fotomaken. En jullie houden er dus nog wat te goed.
x *s Hoefakker
ps: Oh ja, En wat ik dusnog vergeten was. Koos had de vrijdag na hemelvaart vrij, en heeft als een razende aan de wieg gewerkt. Hij was heel druk met de kopse kanten van de wieg. En Zaterdag heeft hij weer heel goed gewerkt en Rens had geholpen. Koos zei: Ik denk niet dat we vandaag een visueel resultaat zullen hebben.... Maar hij had hem AF!!!! Nog niet zo af dat baby er nu in kan, maar helemaal in elkaar. Hij moet nog geschuurd en er moeten nog latjes gemaakt voor de bodem, maar dat is het. Hij is af! En hij staat mooi te wezen in de garage. Ik ben zoooo trots op mijn man! Wat een knapperd, misschien moet hij iets in de houtbewerking gaan doen :) (als vrijetijdsbesteding dan maar...)
nog een x
Rens kan ook niet wachten. Hij heeft het steeds over naar Nederland met het vliegtuig als baby is geboren. En daar heeft hij het al maanden over. Toch raar voor zon ventje dat totaal geen begrip van tijd heeft. Alles is: eerst dit en dan dat, en dan gebeurt er nog het een en anders, en DAN gaan we naar Nederland. De laatste tijd heeft hij het ook ineens over sneeuw, geen idee waar hij dat vandaan heeft met 35 graden hier!!
Nou mogen we dit jaar echt niet klagen. We hebben een heel milde lente gehad. Normaal is mei echt al heel heet, maar het begint net deze week pas. En nu koel je ook echt nog wel lekker af als je in het zwembad duikt.
We moesten erg lachen om Rens. Koos had op de OTC een kinder duikbril gekregen. Dus wij die bij Rens op zn neus geplakt. Vond hij machtig interessant natuurlijk. Wij dachten dat het verder niets uit zou halen. Hij vond het vreselijk om onder water te gaan met zn hoofd en zat dan altijd te niesen en te proesten, maar met die duikbril is hij fearless! Hij springt van de kant, met zn bandjes om, gaat koppie onder, komt weer boven, en is helemaal happy! Nog een keer!!! Van de glijbaan in de pool, ook geen probleem. Hij haalt nu allerlei duik-capriolen uit, want hij heeft toch een duikbril! Ideaal. Nu alleen nog nieuwe bandjes halen, want deze zijn lek en moet je na elke sprong zo'n beetje opblazen. Je blaast de lucht er zowat doorheen. Misschien wel een goede manier om echt te leren zwemmen!? Thomas wil ook graag zn bandjes om, maar ze doen nog niets voor hem. Hij is er echt nog te klein voor. En na 5 minuten in het zwembad krijgt hij al blauwe lippen en bibbers. Gek, want het water is toch zon 28 graden. En buiten het water is het 35. We zijn al blij dat hij zn bandjes zo leuk vindt. Beter dan een gevecht om ze aan te moeten doen. Ik denk dat t komt door de visjes die er op staan. Die vindt hij erg mooi.
Dan hebben we nog ons kleintje dat er binnenkort aan zit te komen. Tis nu al een eigenwijsje. Hij zit verkeerd om, dus met zn koppie boven. maar ik heb sterk het idee dat dit drie keer per dag verandert. Ondanks het feit dat daar eigenlijk geen ruimte voor is. Hij zit tot aan mn borstbeen , half verstoppeld onder mn ribben. Soms ligt ie overdwars, en hij is erg krachtig. wat goed is natuurlijk. maar minder leuk voor mijn ingewanden. Nog vijf weekjes te gaan volgens de officiele datum. (Welke baby komt er nou op de officiele datum!? Afgezien van mijn beide neefjes dan...)
Ik had nog wel twintig dingen te vertellen, maar ik ben ze nu even vergeten, dus hier laten we het weer bij. En omdat ons fototoestel leeg ( zonder batterijen) was, heb ik de laatste tijd geen foto's gemaakt. Ik kon het stekkertje van de batterij-oplader niet vinden, en dus elke keer frusteren als er een KODAK-momentje was. Nou is t opgelost, want als baby komt moet t ding t ook gewoon doen natuurlijk. Dus ik ga weer aan het fotomaken. En jullie houden er dus nog wat te goed.
x *s Hoefakker
ps: Oh ja, En wat ik dusnog vergeten was. Koos had de vrijdag na hemelvaart vrij, en heeft als een razende aan de wieg gewerkt. Hij was heel druk met de kopse kanten van de wieg. En Zaterdag heeft hij weer heel goed gewerkt en Rens had geholpen. Koos zei: Ik denk niet dat we vandaag een visueel resultaat zullen hebben.... Maar hij had hem AF!!!! Nog niet zo af dat baby er nu in kan, maar helemaal in elkaar. Hij moet nog geschuurd en er moeten nog latjes gemaakt voor de bodem, maar dat is het. Hij is af! En hij staat mooi te wezen in de garage. Ik ben zoooo trots op mijn man! Wat een knapperd, misschien moet hij iets in de houtbewerking gaan doen :) (als vrijetijdsbesteding dan maar...)
nog een x
Monday, April 30, 2012
Veel bezoek ineens!
En toen werd van de een op de andere dag besloten dat Koos wel eventjes naar Nederland zou vliegen. Zit ik daar in mn uppie. Gelukkig kwam Jacodien hier logeren. Zij wonen 3 uur van Houston af en moesten schoonmama van het vliegveld halen. Maar om nou 3 uur heen en 3 uur terug in de auto te moeten op 1 dag met twee kinderen....dat is niet ideaal. Dus kwam ze gezellig hier met de kiddo's. Rens en Thomas vonden het erg leuk om met Boaz en Zarah te spelen. En ik vond het heel gezellig met Jacodien. Jammer dat we elkaar niet eerder ontmoet hebben.
We hadden gedacht 1 dagje wat leuks te doen en ergens heen te gaan. We rijden naar Hermann park ( waar ook de dierentuin is) daar is een enorme parkeerplaats. Maar helaas uiteraard vandaag is er 'iets' te doen in Hermann Park en omstreken en staat elke centimeter vol met gele schoolbussen van all-over-Houston en zelfs nog heel wat van daarbuiten. DRUK! En nou wil het zo zijn dat als ik de andere kant Hermann park uitrij ik NOOIT weet hoe ik weer terug naar huis moet. Dus verdwaalden we zonder tomtom en reden we maar wat rondjes totdat ik weer genoeg herkenningspunten had om gericht ergens heen te gaan. Uiteindelijk kwamen we in de Galleria-Mall terecht en hebben de kids daar in de speeltuin gespeeld. Zij vonden het prima. de kleintjes hebben lekker geslapen tijdens de rit. Boaz en Rens hadden lol achterin.
Toen kwam Koos weer thuis, wat heerlijk was. En hij zn tasje natuurlijk volgestopt met lekkere koekjes en andere dingen die je wel in je caary-on mag meenemen. Ook chocolaatjes en dropjes. Dat was woensdag.
Vrijdag kwam oom Wim aan in Houston, want hij is hier voor de OTC. De hele zondag is hij bij ons geweest en dat was Megagezellig! Hij had nog meer nederlandse dingetjes meegenomen. Lekker stroopwafels, dropjes. Bobotie (dat is niet NL, maar hier kennen ze het niet) 4 fotoboeken die wij in Nl hadden besteld en van die super leuke AH-kleintjes. Daar krijg je mij al Lyrisch mee, Rens en Thomas vinden ze ook leuk. Thomas met name de banaan en de appelmoes. Rens speelt echt winkeltje. hij 'bliept' de producten, stopt ze in een klein zakje, en mama mag met de muntjes betalen. Hij vindt ze erg mooi.
Nu is het maandag morgen. Rens is naar school ( met het nodige gekrijs dat daar tegenwoordig aan te pas komt) En Thomas speelt lekker met boekjes en zn loopauto. Thomas mist Rens altijd wel. Hij heeft een schaduw nodig denk ik.
Zo, dat was het weer even, jullie zijn weer een beetje op de hoogte. Ik ga proberen iets met de foto;s te regelen zodat jullie af en toe ook nog wat kiekjes van ons kunnen zien. Sinds ik google+ heb snap ik nergens meer wat van. Dus vanavond heb ik tijd om daar is even in te duiken.
Knuffels van *s Hoefakkers en baby3
We hadden gedacht 1 dagje wat leuks te doen en ergens heen te gaan. We rijden naar Hermann park ( waar ook de dierentuin is) daar is een enorme parkeerplaats. Maar helaas uiteraard vandaag is er 'iets' te doen in Hermann Park en omstreken en staat elke centimeter vol met gele schoolbussen van all-over-Houston en zelfs nog heel wat van daarbuiten. DRUK! En nou wil het zo zijn dat als ik de andere kant Hermann park uitrij ik NOOIT weet hoe ik weer terug naar huis moet. Dus verdwaalden we zonder tomtom en reden we maar wat rondjes totdat ik weer genoeg herkenningspunten had om gericht ergens heen te gaan. Uiteindelijk kwamen we in de Galleria-Mall terecht en hebben de kids daar in de speeltuin gespeeld. Zij vonden het prima. de kleintjes hebben lekker geslapen tijdens de rit. Boaz en Rens hadden lol achterin.
Toen kwam Koos weer thuis, wat heerlijk was. En hij zn tasje natuurlijk volgestopt met lekkere koekjes en andere dingen die je wel in je caary-on mag meenemen. Ook chocolaatjes en dropjes. Dat was woensdag.
Vrijdag kwam oom Wim aan in Houston, want hij is hier voor de OTC. De hele zondag is hij bij ons geweest en dat was Megagezellig! Hij had nog meer nederlandse dingetjes meegenomen. Lekker stroopwafels, dropjes. Bobotie (dat is niet NL, maar hier kennen ze het niet) 4 fotoboeken die wij in Nl hadden besteld en van die super leuke AH-kleintjes. Daar krijg je mij al Lyrisch mee, Rens en Thomas vinden ze ook leuk. Thomas met name de banaan en de appelmoes. Rens speelt echt winkeltje. hij 'bliept' de producten, stopt ze in een klein zakje, en mama mag met de muntjes betalen. Hij vindt ze erg mooi.
Nu is het maandag morgen. Rens is naar school ( met het nodige gekrijs dat daar tegenwoordig aan te pas komt) En Thomas speelt lekker met boekjes en zn loopauto. Thomas mist Rens altijd wel. Hij heeft een schaduw nodig denk ik.
Zo, dat was het weer even, jullie zijn weer een beetje op de hoogte. Ik ga proberen iets met de foto;s te regelen zodat jullie af en toe ook nog wat kiekjes van ons kunnen zien. Sinds ik google+ heb snap ik nergens meer wat van. Dus vanavond heb ik tijd om daar is even in te duiken.
Knuffels van *s Hoefakkers en baby3
Subscribe to:
Posts (Atom)