Niet echt iets heel spectaculairs meegemaakt, maar wel een lekker weekend gehad. Vrijdagavond eerst maar eens niks gedaan. Zaterdag naar de Gymboree geweest met z'n drieen, dat is de soort van speelclubschoolgroep van Rens. Vindt ie altijd helemaal geweldig, en dit keer ook.
Zatderdagmiddag hadden we een verjaardag van een van Rens z'n vriendjes, Edmund van Andrew en Shannon. We zouden gaan picknicken, en we zouden de rauwe groenten klaar maken. Dus lekker komkommer, paprika, selderij, tomaatjes en guacamole gesneden, gemaakt en netjes in schalen gedaan.
's Middags ben ik (Koos), terwijl de rest lag te slapen, er opuit gegaan om eens bij een echte Harley Davidson dealert te kijken. Leuke spulletjes hebben die hoor, kijk hier maar. Voorlopig zit het er nog niet in, ik heb niet eens een motorrijbewijs en daarbij hebben we even wat anders aan ons hoofd op het moment, en we hebben helemaal geen geld (daarvoor). Maar het is toch leuk om te kijken, en wie weet, ooit...
Daarna dus dat feestje. Was erg leuk voor de kinderkens, konden leuk klimmen en tegelijk spelen en lekker eten. De papa's kinderen vangen en de mama's bijkletsen. De rollen zijn eerlijk verdeeld...
's Avonds ons nieuwe spel Agricola maar weer eens geprobeerd, en vooralsnog blijft het leuk. Met dat spel is het de bedoeling om een boerderij te bouwen, dus je huis, familie uitbreiden, graan en groente verbouwen en schapen, varkens en koeien fokken. Is best lastig, want net als alles een beetje op gang begint te komen, is het spel alweer afgelopen en ben je dus te laat...
Zondagmorgen weer een mooie kerkdienst gehad over Jezus volgen. Dat is, radicaal Jezus volgen. Ach ja, welke zondag gaat daar eigenlijk niet over, maar het was toch weer een mooie dienst, en ook de preek was toch weer anders dan anders.
Een inleidend verhaaltje ging over de film Saving Private Ryan, over de landing bij Normandie. De soldaten die die landing uitvoerden waren bang. Maar ze vroegen zich niet af of ze wel wilden doen wat ze moesten doen (uiteraard waarschijnlijk niet op dat moment), maar of ze de moed hadden om te doen wat moest gebeuren. Die vraag wordt tegenwoordig niet vaak gesteld, maar dat is wel de vraag als je radicaal Jezus wilt volgen.
Verder een vergelijking met een honkbal supporter die op de een of andere manier aan het einde van het kampioenschap bij het team zelf terecht kwam en met het team zelf mee mocht feesten (terwijl hij een kaartje had gekocht voor bovenaan achterin het stadion). Dat was goed en heel leuk voor die man, maar uiteindelijk bleef hij toch maar toeschouwer: Hij had niet het hele seizoen meegemaakt en toegewerkt naar dit succes zoals het team dat had gedaan. Zo is dat ook met het volgen van Jezus. Het is prima om 'toe te kijken' in de kerk om betrokken te raken bij de gemeente, maar Jezus vraagt om deel uit te gaan maken van het team.
Na de dienst heb ik geholpen op de parkeerplaats. Is wel leuk werk. Mensen plekjes wijzen, zwaaien met vlaggetje, beetje kletsen door je walkie talkie. Lekker buiten in het zonnetje. Het bleek dat de accu van een van de golf carts (van die auto'tjes voor op golfbanen) leeg was. Dus die hebben we gestart met kabels naar een auto, en toen moest dat ding even rijden om de accu op te laden. En vervolgens was de accu van de andere golf cart leeg. Dus ook gestart, en toen konden we leuk achter elkaar aan racen. Net GTA.
Waarom we golf carts hebben... Nou, om rond te rijden. 't Is best een grote parkeerplaats, dus als je snel van de ene naar de andere kant wil, is een golf cart wel handig. Ik was al aant kijken waar mijn skates zijn, maar die heb ik nog niet gevonden. Misschien liggen ze nog ergens in Nederland. Daarbij hebben we extra parkeerplaatsen aan de overkant van de straat, en die mensen hoeven dan niet te lopen, maar kunnen even worden getaxied naar de ingang. Wat een luxe...
's Avonds ben ik met Rens nog een eind wezen fietsen. Leuk naar Rice University, en daarna naar Hermann Park. Rondje door het park gefietst, en die Rens maar dingen aanwijzen en zeggen wat ie ziet. En iedereen vind hem geweldig, stoer met z'n pet op voorop de fiets. Mijn Batavus herenfiets hoogte Koos met 8 versnellingen is op zichzelf al een bijzonderheid, en fietsstoeltjes moeten hier nog uitgevonden worden. Dus iedereen kijkt z'n ogen uit als wij langs komen fietsen.
Verder weinig te melden. Ik ben nog een brood aan het bakken, dus ik ben nog wel even wakker. Maar ik stop met dit stukje blog voor vandaag.
Groetsels!
No comments:
Post a Comment