Hallo? Ween...

En dat was gisteren. Maar wij hebben er niet aan meegedaan. Wat we (Koos en Rens) wel hebben gedaan, is een rondje door de wijk fietsen. En we hebben wat foto's geschoten voor de kijkers thuis, Els en Thomas. En die staan nu op Picasa. We hebben alleen foto's gemaakt van de extremen, de meeste huizen vielen wel mee hoor.
Hoe het werkt? Nou, je gaat net als met St. Maarten langs de deuren, en in plaats van een liedje te zingen, roep je 'Trick or treat!', en dan krijg je snoep. Of ze zijn niet thuis natuurlijk. En het is de bedoeling dat je verkleed gaat. Meer informatie: Halloween. Wel leuk voor de kinderen, en sommige mensen maken er echt wat leuks van.
Verder hebben we niet heel veel meegemaakt. Rens kan op de commode klimmen, dus die hebben we maar uit zijn kamer verplaatst. Verder had hij zich vandaag nat gegoten met een waterflesje, dus zijn hele shirt was nat. Maar Els was Thomas aan het voeden. Ze kon hem wel helpen met shirt uittrekken, en toen heeft ze hem uitgelegd dat hij een shirt moest halen van boven. Zo gezegd, zo gedaan, en een paar minuten later had hij keurig een shirtje uitgezocht uit zijn kast.
Vorige week zijn we bij een aantal huizen wezen kijken waar we eventueel zouden kunnen wonen.
'Maar jullie wonen toch al ergens?'
'Ja, dat klopt.'
'Waarom kijken jullie naar andere huizen dan?'
Dat is een terechte vraag. Het huis waar we nu wonen, is vlakbij kantoor, en in principe groot genoeg, met twee slaapkamers. En iedereen zegt dat dit een erg mooie buurt is. Dat laatste is wel zo, als je het leuk vindt om naar veel restaurantjes en barretjes te gaan. Maar daar komen wij niet echt aan toe, dus dat argument geldt niet voor ons. De nadelen van dit huis zijn, dat het behoorlijk oud, onpraktisch en redelijk slecht onderhouden is.
Bijvoorbeeld: De vensterbank in onze slaapkamer is rot op een hoek. Dus schrapen ze het rotte deel eruit, en plamuren het weer vol. Of barsten in het stucwerk: plamuur, verf, en klaar. Of gaten in de muren waar kakkerlakken door zouden kunnen kruipen: PUR-schuim en klaar. Verder wel aardige lui, maar verder dan cosmetische symptoombestrijding komen ze niet. Wat overigens in veel gevallen in de US zo is, buitenkant gaat vaak boven echte kwaliteit.
In veel gevallen werkt het ook: Als je begint aan de buitenkant, dan wordt de kwaliteit vanzelf beter. Maar niet met oude gebouwen.
Dus nu gaan we verhuizen. Naar een single family home. Dat wil zeggen: Vrijstaand huis. Met een grote tuin er omheen waar Rens in rond kan rennen. Met een dubbele garage, waar de auto en veel rommel in kan, en waar Koos kan klussen. Met drie slaapkamers, een (kleine) woonkamer, mooie keuken, aparte (kleine) eetkamer en nog een soort studeerkamer, waar we Rens zijn speelgoed kwijt kunnen. En een zwembad met borrelbad in de tuin. Supermarkt en park (nog steeds) op loopafstand, werk niet meer. We hopen er half december in te gaan. Het adres maken we tzt, niet via de blog, bekend. We hebben er zoveel zin in! En dan moeten jullie allemaal langs komen, in maart, en dan gaan we ook naar de rodeo, ok?
Groetsels!