Rens hebben we de hele vlucht moeten vermaken, op twee hazenslaapjes in het begin en een uur slapen op het eind na is hij de hele reis wakker geweest. De stewardessen waren helemaal verliefd op hem, en de service was goed. Maar 10 uur is een lange tijd. Om ongeveer half 3 's middags (lokale tijd) zijn we geland. En dan begint de ellende pas echt.
Om door de douane te komen hebben we nog anderhalf uur in de rij gestaan. Terwijl het zoveel sneller kan. Er zijn op dat vliegveld 80 balies (niet overdreven, ze zijn gewoon genummerd), waarvan er ongeveer 20 in gebruik waren. Per persoon hebben ze denk ik ongeveer 5 minuten nodig om wat vragen te stellen, vingerafdrukken en een foto te nemen en wat stempels te zetten. Alles voor 'Homeland Security', en het is 'for your own safety', en het is 'the law', en 'welcome in the United States'. Nou, dat welcome daar mogen ze nog wel iets aan doen dan.
Het voordeel is, dat we dus niet meer hoefden te wachten op onze koffers. Die lagen netjes op ons te wachten. Gelukkig was er niks opengebroken of iets anders geks (1 koffer had op slot gezeten). We mochten verderop zo doorlopen door de bagagecheck, en toen stonden we buiten.
Wat een verschil met afgelopen zomer: Heerlijk weer! Het soort van zomerweer waarvan je in Nederland maar een paar dagen hebt: Ongeveer 20 a 25 graden, strakblauwe lucht, niet vochtig/benauwd. Hier kunnen we wel aan wennen. Jammer dat ik (Koos) alle korte broeken in de zeecontainer heb zitten. Els heeft wel wat zomerjurkjes bij zich, maar het staat zo raar als ik die aantrek.
Met de shuttle (bus) zijn we naar de autoverhuur gereden, alwaar we een mazda 3 verwachtten. Toen werd het een chevrolet HHR, en uiteindelijk zijn we met een Pontiac G6 weggegaan. Een nieuwe wagen, met nog maar 1340 mijl op de teller. Rijdt wel lekker, maar we kregen de koffers er maar net in... Praktisch is anders. Zo een kopen we dus niet (ze staan wel veel op craigslist, de marktplaats van de USA).
We wisten de weg nog, dus (bijna) in een keer naar collega Arjan gereden om daar de sleutel van het appartement op te halen. Doorgereden naar the Esplanade, en daar troffen we een schitterend gemeubileerd appartement aan. Met hoogpolig tapijt, een keuken zo groot als in ons eigen huis, maar dan met extra eiland, een Queensize bed (heerlijk heerlijk!!!), een nette badkamer en een balkonnetje. Het lijkt wel alsof het voor ons nieuw is ingericht. Als er nog een bistrosetje op het balkon had gestaan, dan was het perfect geweest. Er staan hier palmbomen in de tuin, en alles (van zwembad tot fitness tot cinema) is aanwezig in dit complex.
Maandagmorgen eerst maar langs het werk gegaan, om te zeggen dat ik wat later zou zijn. Ontbijt gehaald, boodschappen gedaan en toen gelijk maar even langs de makelaar, want daar waren we toch in de buurt. Die heeft ons dan gelijk maar meegenomen naar een tweetal appartementen laten zien, en 's middags nog een appartement en een huis. Als het een beetje meezit, weten we deze week nog waar we gaan wonen. Ideaal, ook precies op tijd voor de verhuizers.
We hebben dus weer een hoop gedaan en gezien, en we moeten nog veel meer doen om alles op de rails te krijgen: Social Security Number, driver's license(s), huis, bank account, cell phone, auto, ... Volgt allemaal deze week hopelijk, dan kunnen we ook nog ff echt genieten van wat dit appartementen complex allemaal te bieden heeft.
En dan nu, lieve flatscreenlezertjes, flatscreentjes uit, snaveltjes toe, en dan is er morgen weer een nieuwe dag.
No comments:
Post a Comment