(Iets) langere versie: Vrijdagmiddag JD opgehaald zoals afgesproken, en samen zijn we naar het Artesian Lakes Resort gereden. Tsja, en onderweg zie ik al zoveel nieuwe dingen... Schitterende omgeving, met bos en (ruige) weilanden, en huizen met pickups, en vijf pickups geparkeerd voor een supermarkt niet groter dan een tankstation, net als in de fillem allemaal.
Dat resort was werkelijk schitterend. Heel ruim opgezet (land kost hier dus echt niks), in het bos met riviertjes/plassen overal. Daarin zwemmen veel vissen, schildpadden met een doorsnee van 40/50cm en alligators van een meter of twee. Heule mooie huisjes (center parks is er niks bij), met veranda's en schommelbankjes en schommelstoelen om lekker te zitten en te genieten van het uitzicht. Eekhoorntjes die zowat bij je op tafel komen zitten. Tsja, daar zou ik best wat langer willen zitten dan een nacht.
Het thema van het weekend was friendship en hoe je als christian men echte vrienden van elkaar kunt zijn. Er was een spreker, Greg Thompson, een pastor ergens uit Mississippi ofzo, die drie lezingen gaf verspreid over vrijdag en zaterdag.
Ik ga niet heel erg in detail herhalen wat er allemaal gezegd is, dat zou toch maar een onsamenhangend verhaal worden. De boodschap was in ieder geval dat we geliefd zijn door God, met een onvoorwaardelijke liefde, al voordat wij Hem kenden. Wij zijn van Hem, en Hij heeft ons aan elkaar gegeven. Echte vriendschap zoekt dus puur en alleen het beste voor de ander, zonder daar zelf beter van te willen worden, bewust of misschien onbewust. Welnu, dit klinkt allemaal misschien wel logisch en bekend, maar het was echt goed om hier met elkaar over na te denken en te praten. Voor degenen die bekend zijn met het fenomeen 'Ardennenkamp': Ongeveer zo. Alleen dit was wat te kort.
Ik heb daar veel mensen (mannen) ontmoet, en het is echt geweldig om ineens zoveel mensen te 'kennen'. In de kerk was het vanmorgen overal om ons heen 'Hi Kooees, good to see you!', en het is gaaf om veel gezichten te herkennen in plaats van allemaal onbekende gezichten te zien.
Ik heb een aantal erg interessante mensen ontmoet. Het lijkt alsof Amerikanen hun christen-zijn veel praktischer direct invullen in hun leven. Zo praat je over wat voor werk iemand doet, en zo wordt de bijbel erbij betrokken. Het lijkt alsof Amerikanen meer christen zijn met heel hun leven, alles wordt bekeken vanuit dat perspectief.
En natuurlijk doen Nederlandse christenen dat ook, maar Amerikanen lijken hier directer in. Ook het stereotype dat Amerikanen alleen maar geinteresseerd zijn in de US is alleen in zoverre waar, dat ze niet zeker weten of Amsterdam nou in Nederland ligt: "En ligt Nederland vlakbij Noorwegen? O ja, ik weet wel waar Denemarken ligt ja. Aha, ten zuidwesten? Ik ben wel eens in Nederland geweest ja, ehm... Brugge? O is dat Belgie? En Den Haag, is dat in Amsterdam?" Nou, en zo kan ik wel even doorgaan. Maar aan de andere kant, ze zijn geinteresseerd in hoe de maatschappij is in Nederland. Hoeveel christenen zijn daar? En hoe is het schoolsysteem? En... en... en... Misschien zijn ze niet geinteresseerd in Europa/Nederland, maar ze zijn zeker geinteresseerd in waar je vandaan komt en vragen daar ook behoorlijk diepgravend naar. Ze willen weten hoe je over bepaalde dingen denkt en waarom, en wat de algemene gedachte in Nederland is over bepaalde dingen.
En het is natuurlijk heel interessant om te horen hoe zij zelf tegen dingen aankijken, zoals sociale verzekeringen, Obama, the military, enzovoorts. Dat levert interessante vergelijkingen op.
Nou, ik hou weer even op met typen. Ik moet zometeen de huurauto weer inleveren, iemand van de kerk haalt me weer op. Een ander voordeel van de men's advance, gelijk maar vriendschappen in praktijk brengen.
Nog een nieuwtje trouwens: We hebben toch een Mazda 5 gekocht. Erg mooie wagen, met veel ruimte. Het type is een beetje anders dan in Europa. Maar waarschijnlijk de moeite waard om mee terug te nemen naar Nederland, mochten we ooit terug gaan ;)
Groetsels, Koos
No comments:
Post a Comment