Eerste vraag: 'Heb je al je documenten bij je?' 'Ja hoor, hier.' Van tevoren netjes op internet gezocht wat ik nodig had natuurlijk, dus goed voorbereid op pad: Paspoort, Social Security Card, Trouwboekje, Uitreksel van de dinges, alles wat op internet stond en meer om te bewijzen dat ik ik ben.
Tweede vraag: 'Heeft u ook een letter of employment?' 'Wat? Ik heb wel een contract ja, maar ik heb toch een visum?' 'Nou, neem dat contract maar mee dan.' 'Maar dat is in het Nederlands.' 'Tsja, nou we zien wel.'
Diepe zucht. Heen en weer naar huis (ongeveer 20km, zeg maar Arnhem): 'Hm, dit kunnen we niet lezen. Dat kunnen we niet accepteren.' 'Maar dit is alles wat ik heb, en ik had gewaarschuwd!' Met de supervisor praten. 'Nee, het moet echt een letter of employment zijn.' 'Grmbldegrmbl enz., en dan van die tekentjes die alleen in stripboeken staan! Hoe kan een letter of employment mij een safer driver maken?!' 'Daar gaat het nu niet om meneer.' 'Hoezo, ik wil toch een rijbewijs?' 'Ja, u vraagt een rijbewijs aan ja.' 'Nou, wat heeft mn letter of employment daar dan mee te maken?' 'Tsja, dat is het systeem. Kunt u me in dit contract aanwijzen dat het bedrijf waar u voor werkt in Houston is?' 'Ja hoor, daar staat het: Marin USA Inc. met als standplaats Houston, in de eerste regel.' 'Kunt u die hele zin eens vertalen?' 'Ja hoor: ...vertaal de vertaal...' 'Hm, nou, we kunnen het toch niet accepteren. Ga maar een Engelse letter of employment halen.' 'Nou, dan moet ik hem waarschijnlijk zelf vertalen, dus geef me maar een computer, dan vertaal ik het wel ter plekke.' 'Nee, het moet wel op bedrijfspapier geprint staan.' 'Dus allerlei instanties, het Consulaat in Amsterdam, Homeland Security, enz. enz. hebben dat allemaal goedgekeurd, en hebben op basis daarvan een visum verstrekt, waaruit dus wel blijkt dat ik echt wel werk heb anders was ik hier nooit geweest, en nu is het ineens niet goed?' 'Tsja, ik moet echt een letter of employment hebben.'
Ja nou wordt ie mooi zeg!!! Iemand die een beetje handig is met computers plukt dat logootje wel even van internet en zet het zo bovenaan de pagina, maar goed. Ik weer naar huis. En toen naar mn werk. Gelukkig had Arjan wat standaard letters of employment in de computer zitten, dus eentje uitgeprint, ondertekend en maar weer terug...
'Ah bent u daar weer.' 'Ja, hier heb je een letter of employment.' 'Mooi zo, dan kunt u nu de theorie test doen.' Hehe, eindelijk. Zonder verder de moeite te nemen om ook maar naar de handtekening te kijken kon ik doorlopen... Goed bewaren dus, die letter of employment.
Die theorietest stelt niet meer voor dan 'Wat betekent een stopbord?', al zitten er ook wel lastige tussen: Hoeveel inches moet je vanaf de stoeprand staan bij parkeren? en: Wat is de maximum boete die een meerderjarige kan krijgen voor zn eerste alcoholovertreding?
Ja hallo, wie werkt er nou met inches, en dat van die alcohol: Dat moet je gewoon niet doen, oke? Maar goed, je hoefde maar 70% goed te hebben met 25 vragen, ik kwam op 88%, dus geslaagd. Na meer dan een halve dag, voor een test van 10 minuutjes.
Vandaag, vrijdag, weer om 7AM naar dat TDPS. Een afspraak gemaakt voor de praktijktest, om 9.20AM. Even naart werk, en weer terug. Praktijktest gedaan. Het moeilijkste was fileparkeren, het was verder een klein eindje door de wijk daar, 5 a 10 minuten rijden. En je moet stoppen voor stopborden.
Dat is nog wel grappig: Die stopborden staan 2 meter voor de kruising al. Dus daar sta je dan, nog totaal geen overzicht over de kruising hebbend. Dan rijd je door tot de kruising, zodat je het wel goed kan zien, en dan steek je over...
Ik heb het niet zo gedaan tijdens de test, maar volgens die mevrouw stopte ik dus te ver op de kruising in plaats van voor het stopbord.
Eind goed al goed, en moraal van het verhaal: Het moeilijkste van je rijbewijs is de papierwinkel op orde te krijgen. Zucht. Dat begrijp ik dan weer niet van die Amerikanen...
Maar het goede nieuws is dus: Internet is ook aangevraagd, en ons allerliefste Elsje kan vanaf dinsdag weer via internet met iedereen communiceren!
En de naaimachine hebben we trouwens gevonden (zat nog ergens in een doos, we waren hem al kwijt). En Rens loopt nu echt steeds beter los, een beetje twijfelend: Ik sta los, maar dat kan ik toch niet? Nou drie stapjes dan, maar dan moet ik echt weer wat in mn handen hebben, anders ga ik nu zitten!
No comments:
Post a Comment